Po przeżyciu jednego z największych krajowego kryzysu zadłużenia w Europie od czasu II Wojny Światowej grecka gospodarka znów staję na nogi. Podczas spotkania ministrów finansów strefy euro dnia 9 maja 2016 roku, premier Tsipras przeforsował kontrowersyjne projekty reform. Oznacza to oszczędności w budżecie rzędu 5,4 euro. Tsipras przekonał Partie SYRIZA do udzielenia mu poparcia (153 głosów na 300 członków parlamentu) by móc dokonać kluczowych zmian w systemie emerytalnym.

We wtorek 26 kwietnia stało się jasne, że dojdzie do nowych wyborów parlamentarnych w związku z decyzją króla Filipa VI o wstrzymaniu się od nominacji potencjalnego premiera. Ruch ten ma miejsce już po kilku próbach sformowania koalicji przez partie polityczne Hiszpanii. Próby stworzenia rządu koalicyjnego nie ustają od historycznych wyborów parlamentarnych z 20 grudnia zeszłego roku, kiedy tradycyjny system dwupartyjny został złamany, a nowe partie, takie jak lewicowa i obywatelska Podemos oraz liberalna, centroprawicowa Ciudadanos wkroczyły na scenę. Nowe wybory prawdopodobnie zostaną rozpisane na 26 czerwca 2016.

W niedzielę 24 kwietnia przeprowadzono pierwszą turę wyborów prezydenckich w Austrii. Zwyciężył niespodziewanie Norbert Hofer z Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ), który otrzymał około 36% głosów. Dalsze miejsca zajęli kandydaci niezależni: Alexander Van der Bellen (20% głosów) - były członek partii Zielonych oraz Irmgard Griss (19% głosów) - były Prezes Sądu Najwyższego. Podczas gdy Hofer pozycjonuje się jako kandydat eurosceptyczny i odnosi się negatywnie do przyjmowania migrantów, Van der Bellen zajmuje odmienne stanowisko - odpowiada się za pogłębieniem współpracy w ramach UE i otwartą polityką migracyjną. Kandydaci socjaldemokratów (SPÖ) oraz Partii Ludowej (ÖVP), zazwyczaj zwyciężający w wyborach prezydenckich, tym razem ponieśli bezprecedensową porażkę.

Chociaż wybory miały zostać przeprowadzone dopiero w 2018 roku, odbyły się one już 24 kwietnia 2016 roku. Mimo, że nie było żadnych obaw o kryzys polityczny lub niestabilność parlamentu, premier Aleksander Vučić wezwał do wyborów. Nie był to pierwszy raz, gdy wybory odbywają się przed czasem; obywatele Serbii głosują w wyborach parlamentarnych średnio co 1,6 roku. Obecnie rządząca prawicowa partia proeuropejska zachowała swoją dominującą pozycję, zaś drugie miejsce zajęła lewicowa partia prorosyjska. Serbska Partia Postępowa Vučića zdobyła 48% głosów, socjalistyczna koalicja SPS-JS-ZS-KP, której członkiem jest wnuk Tito Josip Broz, osiągnęła drugie miejsce z wynikiem 11%, zaś Serbska Partia Radykalna uzyskała 8% głosów. Cztery inne partie przekroczyły także próg wyborczy 5%. Nowy rząd ma zostać skompletowany na początku czerwca tego roku.

Prezydent USA Barack Obama odbył trzydniową wizytę w Wielkiej Brytanii, mając nadzieję na powstrzymanie „Brexitu”. W swoim przemówieniu 22 kwietnia Obama przytoczył współpracę aliantów w czasie II wojny światowej, stwierdzając, że WB będąca częścią UE to sposób na „instytucjonalizację i umiędzynarodowienie podstawowych zasad rządów prawa, wolności oraz demokracji”. W wywiadzie 24 kwietnia zaś Obama powiedział, że ponowne nawiązanie relacji handlowych między WB a USA może potrwać nawet 5 lub 10 lat, jeżeli WB zdecyduje się na „Brexit”.

19 kwietnia 2016 roku VoteWatch Europe opublikowało raport, w którym przewiduje osłabienie UE w konsekwencji ewentualnego wystąpienia Wielkiej Brytanii ze Wspólnoty w wyniku referendum 23 czerwca. Według autorów raportu, negatywny rezultat brytyjskiego referendum może doprowadzić do "efektu domina" w Europie. Jest to m.in. związane ze wcześniejszą deklaracją Nicoli Sturgeon, premier Szkocji, która zapowiedziała przeprowadzenie kolejnego referendum w sprawie niepodległości Szkocji, jeżeli doszłoby do "Brexitu". Spekuluje się również, że taki scenariusz mógłby doprowadzić do rozważenia dalszego członkostwa w UE nie tylko przez tradycyjnych sojuszników Londynu, takich jak Szwecja czy Dania, ale też m.in. przez Polskę i Węgry. Ostatnie badania opinii publicznej w Szwecji wskazują na duże poparcie dla wystąpienia kraju z UE, jeśli wcześniej uczyniłaby to Wielka Brytania.