Skazanie byłego wiceprezydenta Demokratycznej Republiki Konga Jeana-Pierre’a Bemby przez Międzynarodowy Trybunał Karny (MTK) w Hadze to przełomowy moment w historii procesów dotyczących przemocy seksualnej jako sposobu prowadzenia walki podczas konfliktów zbrojnych. Jest to pierwszy przypadek, gdy MTK skazał za tego rodzaju zbrodnie polityka wysokiego szczebla. Bemba dopuszczał się przestępstw podczas dowodzenia kongijskimi oddziałami w Republice Środkowoafrykańskiej pomiędzy 2002 i 2003 rokiem. Były wiceprezydent został skazany zarówno za zbrodnie przeciwko ludzkości, jak i za uznane prawem międzynarodowym zbrodnie wojenne, takie jak morderstwa, gwałty oraz rabunki. Ponad 5 tys. ofiar uzyskało prawo do wzięcia udziału w przesłuchaniach, lecz przesłuchano tylko 77 świadków. Obrońcy Bemby twierdzili, że nie miał on kontroli nad swoimi oddziałami, ale prokuratorzy MTK uznali, że Bemba wiedział lub powinien był wiedzieć, że jego żołnierze popełniają przestępstwa.

Oficjalne rezultaty wyborów prezydenckich w Beninie nie zostały jeszcze ogłoszone, lecz wstępne wyniki wskazują na zdecydowane zwycięstwo 57-letniego byłego przedsiębiorcy – Patrice’a Talona. Według szacunkowych danych, Talon uzyskał 65% głosów, podczas gdy ustępujący premier Lionel Zinsou może liczyć jedynie na 35%. Zinsou pogratulował już swojemu rywalowi zwycięstwa. W pierwszej turze wyborów, przeprowadzonej 6 marca, Zinsou zdobył 27,1% głosów, natomiast Talon 23,5%. Od tego czasu aż 24 spośród 32 kandydatów biorących udział w pierwszej turze wyraziło swoje poparcie dla Talona (w tym m.in. Sebastien Ajavon, który uzyskał 22% głosów).

Partia Ruch na Rzecz Demokracji (MPD) zwyciężyła w wyborach parlamentarnych w Republice Zielonego Przylądka, przejmując po 15 latach władzę od rządzącej dotychczas Afrykańskiej Partii na Rzecz Niepodległości Zielonego Przylądka (PAICV). W nowym parlamencie MPD otrzymała 38 miejsc (na 72), natomiast PAICV uzyskała 26 mandatów. PAICV oskarżana jest o pogłębianie długu publicznego w wyniku nadmiernych wydatków na projekty infrastrukturalne. Zarzuca jej się także nieskuteczne działania na rzecz zmniejszania bezrobocia wśród młodzieży.

20 marca 2016 r. przeprowadzono wybory parlamentarne w Kazachstanie. Ich wyniki tylko nieznacznie różnią się od rezultatów poprzedniego głosowania, które odbyło się w 2012 roku. Ponownie zwyciężyła partia Nur Otan prezydenta Nursułtana Nazarbajewa, która uzyskała 82,15% głosów (81% w 2012 roku). Miejsca w parlamencie wywalczyły także Demokratyczna Partia Kazachstanu Ak Żoł (7,18% głosów w porównaniu do 7,47% w poprzednich wyborach) i Komunistyczna Ludowa Partia Kazachstanu (7,14% głosów w porównaniu do 7,19% w poprzednich wyborach). Głosowanie zostało ocenione przez międzynarodowych obserwatorów (m.in. z OBWE) jako nie spełniające demokratycznych standardów.

20 marca w Senegalu odbyło się referendum konstytucyjne, stanowiące kolejny krok w procesie demokratyzacji kraju. Frekwencja wyniosła zaledwie 38%. W referendum większość obywateli (62%) opowiedziała się m.in. za urzędowym skróceniem kadencji głowy państwa z siedmiu do pięciu lat (zmiana ma obowiązywać od 2019 r.), wprowadzeniem do konstytucji zapisów o Liderze Opozycji, wzmocnieniem pozycji władz lokalnych, a także przyjęciem regulacji środowiskowych oraz dotyczących własności ziemi i surowców.

Mahamadou Issoufou zwyciężył w drugiej turze wyborów prezydenckich w Nigrze, zdobywając 92,5% głosów. Jego kontrkandydat, były premier i przewodniczący parlamentu Hama Amadou, uzyskał jedynie 7,5% głosów. Jak podała państwowa komisja wyborcza, frekwencja w wyborach wyniosła 59,8%, lecz opozycja zakwestionowała te dane, twierdząc, że była ponad pięciokrotnie niższa. W pierwszej turze wyborów 21 lutego, w której startowało 15 kandydatów, prezydent Issoufou zdobył 48,4% głosów, natomiast Amadou 17,7%. Członkowie opozycji COPA 2016 (Koalicji dla Zmiany) wezwali zwolenników Amadou do bojkotu drugiej tury wyborów, oskarżając rząd o oszustwa w poprzedniej turze głosowania.