„osiągnęliśmy, to co było w danym momencie do osiągnięcia. To może droga do unii fiskalnej, ale tylko droga, do samej unii jeszcze daleko. W dokumencie nie ma nawet mowy o większej konwergencji bazy podatkowej, wszelkie rozmowy będą odbywały się później (…) Z matematyki wynika, że traktat uzgodniony w gronie 27 państw, w którymś z nich zostałby pogrzebany w procesie ratyfikacji. Poza tym, cała procedura z europejskim konwentem, konferencją międzyrządową i ratyfikacją na poziomie krajowym zajęłaby minimum 2 lata”.

Uzgodniono niewiele. Banki mogą przejąć straty na zasadzie dobrowolności, więc wciąż nie wiemy czy zechcą. Grecja może odzyskiwać jakąkolwiek wiarygodność przy zadłużeniu ok. 80% PKB, a nie docelowo 120%. Uzyskanie 15 mld EUR z szybkiej prywatyzacji jest bardzo wątpliwe po tym co już zrobiono.

„Poland will be pushing for an agreement that involves all 27 EU countries. But if the 17 decide to go deeper in order to improve euro zone economic governance, we would join voluntarily as entrance to the euro area is Poland’s long-term aim”.