Wybrana 16 stycznia 2016 r. na prezydenta Tajwanu dr Tsai Ing-wen przewodzi partii niepodległościowej, niechętnej zbliżeniu z Chinami. Dziś prawie 90% obywateli czuje się Tajwańczykami (a nie Chińczykami) i nie wyobraża sobie zjednoczenia z kontynentem. Dzięki parasolowi Stanów Zjednoczonych utrzymano tu kapitalizm, a intratne zamówienia z USA zmieniły Tajwan w jednego z azjatyckich "tygrysów", lecz w ostatniej dekadzie gospodarka zaczęła czerpać coraz większe zyski z gwałtownego rozwoju Chin. Czy zmiana władzy ten proces wstrzyma i co to oznacza dla Polski? - pisze dr Małgorzata Bonikowska, Prezes CSM, w analizie "Wyspa środka: między Chinami a Zachodem".

Nadejście nowego roku zachęca do tworzenia prognoz politycznych, w tym na temat polityki zagranicznej obozu PiS. O ile, wobec niestabilnego otoczenia międzynarodowego Polski, ciężko przewidzieć konkretne posunięcia nowego rządu, o tyle logika podziału sceny politycznej podpowiada pewne podstawowe założenia, które będą determinować zachowania polityków. Dlatego myśląc o polskiej polityce zagranicznej w 2016 roku warto przyjrzeć się strukturalnym czynnikom warunkującym to, jak postrzegają tę dziedzinę aktywności państwa przedstawiciele obozu rządzącego - pisze Andrzej Turkowski, analityk CSM, w komentarzu "Polityka zagraniczna PiS. W poszukiwaniu podmiotowości".

Zawarta 12 grudnia 2015 roku Umowa Paryska jest niczym innym, jak programem zmiany cywilizacyjnej, zmiany podejścia do polityki środowiskowej. Dodatkowo może się stać zaczynem poważnych reform instytucjonalnych wewnątrz Organizacji Narodów Zjednoczonych. Należy więc zadać sobie pytanie, jakie będzie ona miała skutki dla Polski, polskiej gospodarki, a w szczególności dla polskiej energetyki, której przyszłość wymaga podjęcia szybkich decyzji. Sektor energetyczny może być bowiem kołem zamachowym polskiej gospodarki na najbliższe dziesięciolecia albo jej "piątym kołem u wozu" - pisze Marcin Korolec w analizie "Pierwsza globalna umowa klimatyczna. Początek wielkiej zmiany?".